Monday, October 1, 2007

خنده های با بهانه

بهانه گرفتن دلم به وسعت يک صدا است
به امتداد جريان يک دوستي
به سبزي حضور يک ياد
به سرخي لحظه ي فرياد
به تلخي دلچسب خداحافظ
به شیرینی وهم انگیز سلام
به سادگي دل ساده دل
به استحکام پيوند
به صداقت حرف هاي احمقانه
به شرافت گفتار صادقانه
آري بهانه گرفتن دلم سرشار است
سرشار از احساس
باز خنده هایم نوید بهانه می دهد

3 comments:

Anonymous said...

با بهونه یا بی بهونه خنده زیباست

Anonymous said...

خیلی قشنگ بود.
به شما لینک دادم

Anonymous said...

احساس ؟!!!
چه واژه ي قشنگ و كم يابي
چه زيبا
خوشا به حال ِ ...